Koekje!!!

Omdat mamma soms een beetje druk is (of doet...........) zal ik maar eens wat posten hier.

Ik ben Tygo voor friends en family wel bekend!

Zoals jullie wel weten zijn pappa en mamma begonnen om mij naast overheerlijke mammamelk, ook ander eten te geven. Ik vind dit niet altijd even leuk en zeker niet lekker!

Ze begonnen met brocolli. Brrrrrrr! Oma Els heeft gelijk hoor, niet te eten dat spul maar toch hebben ze me dat een paar daagjes achter elkaar gegeven. Maar gelukkig was het toen tijd voor wat anders.

Jippie fruit! Banaan was aan de beurt de 1ste keer, kijk dat smaakte al een heel stuk beter. Lekker zacht en zoet!

Wat ik ook lekker vind is peer, als deze goed rijp is slurp ik die zo weg (jaha in stukjes nog wel, terwijl ik puree eigenlijk een stuk makkelijker vind hoor!)

Maar gister was het ineens feest! Mamma was (weer) eens experimenteel bezig en dacht dat ik vast wel eens wat anders lustte, misschien iets hards om op te knabbelen? (heb namelijk nogal last van mijn ondertandjes die doorkomen, en gelukkig is de 1ste er sinds gister!!)

Dus had ze een baby-berenkoekje van Bambix te voorschijn gehaald. Na een voorzichte eerste sabbel erop (vind nieuw eten namelijk nogal spannend en hou het ook niet zelf vast dan hoor) greep ik het met beide handen vast, want........................

Koekjes zijn lekker!!!!! Ik heb een half koekje helemaal opgepeuzeld. En soms was hij ineens weg en dat vond ik echt niet leuk hoor, maar gelukkig was daar mamma en die toverde (hoe doet ze dat toch??) ineens mijn koekje terug! Lief hé.

Dus wil je me blij maken, neem koekjes voor me mee!!

Mamma heeft er ook nog foto's van gemaakt, zijn ze niet schattig?

Kwijltje van mij en handkusjes van mijn grote broer Luuk en grote zus Nina!

Engels!?

Onlangs mocht ik mijn Engelse schrijfvaardigheid gaan testen in een 'referentie' brief voor Carla, die ze nodig heeft voor haar Visum aanvraag.
Ik dacht die brief dus even in een uurtje ofzo te schrijven. Niet dus! Eerst een opzet in het Nederlands gemaakt, leuk om er weer eens bij stil te staan hoe de bevallingen van mijn 3 kids waren. En vooral hoe verschillend!
Daarna kwam het omzetten in het Engels van de brief. Nou dan merk je dat de jaren van Engels leren op school lang geleden zijn. Het spreken gaat nog wel, maarja hoe schrijf je het ook alweer?? Gelukkig bestaat Internet en vooral Google (echt een superuitvinding) en daar heb ik dan ook een Nederlands-Engels woordenboek gevonden. Maar dan weet je de woorden, moet je natuurlijk nog wel op de grammatica letten, want dat is in het Engels ook nog weer heel anders........ Al met al was ik in totaal 3 uur eraan kwijt. Maar voor mijn liefste vriendinnetje heb ik dat natuurlijk graag over. (al had ik eerlijk gezegd liever dat ze hier bleef met haar man en kiddies)
De datum van vertrek komt met rasse schreden dichterbij. Voordat we het weten staan we met rode oogjes en een jaarvoorraad aan tissues op Schiphol hen uit te zwaaien.
Maar eerst komen er voor iedereen nog drukke tijden aan. Sinterklaas, Kerst, Oud en Nieuw. En natuurlijk het grote afscheidsfeest van Rob, Carla, Mees en Douwe, niet te vergeten.

Vanuit hier vast:
Dag lieve vriendjes, veel succes in het mooie Nieuw Zeeland, en we blijven op de hoogte van jullie Wel en Wee (woordgrapje! snapje hem, snapje hem??) via jullie blogje (link te vinden op deze pagina) en natuurlijk via MSN (wel ff aanvragen dan hé en een webcam aanschaffen aub!) en Skype.
Dikke kus aan jullie van ons 5-jes! En we zullen jullie de komende tijd zo vaak 'lastigvallen' dat jullie blij zijn als het vliegtuig eindelijk vertrekt. ;-)