Kerst 2007

Jaha nog een paar uurtjes en dan zit kerst 2007 er weer op. En het was weer een gezellig feest dit jaar.

EtenEten en nog meer Eten! Onder het mom van: achjah het is maar 1 keer kerst, hebben de kids ook van alles naar binnen lopen schuiven aan chips en chocolade, en natuurlijk vlees, patat en heel veel ijs met slagroom! (en jammiejammie nu is mammamelk lekker dacht Tygo, maar slagroom en chocoladebavarois is nog veel lekkerder!)

En tja voor mams is dit weer een extra goede reden om een mooi nieuwjaars-voornemen te maken, want die extra kilo's moeten er natuurlijk ook weer af! Als iedereen nu eens niet meer aan het medium internet zou doen (euh.. wie moet mijn blogje dan lezen??) en in plaats van mailen aan het 'ouderwets' kaarten en brief versturen slaat, dan moet dat vanzelf goedkomen.

Kerstkaart?

Nou nee bedankt, ik kan er geen meer zien onderhand!! Pfoe ik wist dat er veel kaarten werden verstuurd met kerst, maar zoveel??!!

Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik ook niet zoveel puf heb om ons verkregen kaartenbosje op te gaan hangen (maar wel bedankt voor alle kaartjes hoor!)

En nu ga ik op apegapen op de bank hangen, nog 1 dagje en dan WEEKEND!

Pfoe nou vind ik mijn werk echt leuk hoor, maar als ik bij -3 tot 17.30 buiten loop, krabbel ik me toch wel eens achter mijn oren en vraag ik me af waar ik aan begonnen ben.

Sinterklaas,

Kapoentje, Gooi wat in mijn schoentje, enzenz...........

Jaha nu is hij weer op weg naar Spanje, maar het zal vast niemand zijn ontgaan dat hij weer in het land was, die beste Sint!

En wat had hij allemaal meegebracht, misschien kunnen we beter vragen wat niet!

Want volgens mij zijn de kindertjes Sonderen wel bijzonder lief geweest het afgelopen jaar (lijken op mamma?) Ze hebben namelijk heel veel kadoos gekregen tijdens het schoen zetten (3x) en tijdens pakjesavond op zaterdag 1 december en de dag erna ook nog!

Ik zou wel een opsomming willen geven van wat de Sint ons heeft gebracht, maar dan ben ik gewoon te lang bezig en aangezien mijn geheugen een zeef is (misschien moet ik ook zon mooi boek aanleggen net als de Sint?) weet ik gewoon ook niet alles meer. Sorry Sint!

Maar mooi was het in ieder geval wel, favoriet op dit moment zijn toch wel de kinderlaptop, en de 2 muziekpiano's die ze hebben gekregen. En natuurlijk is de de hijskraan met afstandbediening ook helemaal top!

En ook pappa en mamma zijn niet vergeten, ook wij zijn erg verwend!

Nogmaals:
Dank U Sinterklaasje!

(p.s.) Wat is Sinterklaas leuk, als je jonge kids hebt!

Koekje!!!

Omdat mamma soms een beetje druk is (of doet...........) zal ik maar eens wat posten hier.

Ik ben Tygo voor friends en family wel bekend!

Zoals jullie wel weten zijn pappa en mamma begonnen om mij naast overheerlijke mammamelk, ook ander eten te geven. Ik vind dit niet altijd even leuk en zeker niet lekker!

Ze begonnen met brocolli. Brrrrrrr! Oma Els heeft gelijk hoor, niet te eten dat spul maar toch hebben ze me dat een paar daagjes achter elkaar gegeven. Maar gelukkig was het toen tijd voor wat anders.

Jippie fruit! Banaan was aan de beurt de 1ste keer, kijk dat smaakte al een heel stuk beter. Lekker zacht en zoet!

Wat ik ook lekker vind is peer, als deze goed rijp is slurp ik die zo weg (jaha in stukjes nog wel, terwijl ik puree eigenlijk een stuk makkelijker vind hoor!)

Maar gister was het ineens feest! Mamma was (weer) eens experimenteel bezig en dacht dat ik vast wel eens wat anders lustte, misschien iets hards om op te knabbelen? (heb namelijk nogal last van mijn ondertandjes die doorkomen, en gelukkig is de 1ste er sinds gister!!)

Dus had ze een baby-berenkoekje van Bambix te voorschijn gehaald. Na een voorzichte eerste sabbel erop (vind nieuw eten namelijk nogal spannend en hou het ook niet zelf vast dan hoor) greep ik het met beide handen vast, want........................

Koekjes zijn lekker!!!!! Ik heb een half koekje helemaal opgepeuzeld. En soms was hij ineens weg en dat vond ik echt niet leuk hoor, maar gelukkig was daar mamma en die toverde (hoe doet ze dat toch??) ineens mijn koekje terug! Lief hé.

Dus wil je me blij maken, neem koekjes voor me mee!!

Mamma heeft er ook nog foto's van gemaakt, zijn ze niet schattig?

Kwijltje van mij en handkusjes van mijn grote broer Luuk en grote zus Nina!

Engels!?

Onlangs mocht ik mijn Engelse schrijfvaardigheid gaan testen in een 'referentie' brief voor Carla, die ze nodig heeft voor haar Visum aanvraag.
Ik dacht die brief dus even in een uurtje ofzo te schrijven. Niet dus! Eerst een opzet in het Nederlands gemaakt, leuk om er weer eens bij stil te staan hoe de bevallingen van mijn 3 kids waren. En vooral hoe verschillend!
Daarna kwam het omzetten in het Engels van de brief. Nou dan merk je dat de jaren van Engels leren op school lang geleden zijn. Het spreken gaat nog wel, maarja hoe schrijf je het ook alweer?? Gelukkig bestaat Internet en vooral Google (echt een superuitvinding) en daar heb ik dan ook een Nederlands-Engels woordenboek gevonden. Maar dan weet je de woorden, moet je natuurlijk nog wel op de grammatica letten, want dat is in het Engels ook nog weer heel anders........ Al met al was ik in totaal 3 uur eraan kwijt. Maar voor mijn liefste vriendinnetje heb ik dat natuurlijk graag over. (al had ik eerlijk gezegd liever dat ze hier bleef met haar man en kiddies)
De datum van vertrek komt met rasse schreden dichterbij. Voordat we het weten staan we met rode oogjes en een jaarvoorraad aan tissues op Schiphol hen uit te zwaaien.
Maar eerst komen er voor iedereen nog drukke tijden aan. Sinterklaas, Kerst, Oud en Nieuw. En natuurlijk het grote afscheidsfeest van Rob, Carla, Mees en Douwe, niet te vergeten.

Vanuit hier vast:
Dag lieve vriendjes, veel succes in het mooie Nieuw Zeeland, en we blijven op de hoogte van jullie Wel en Wee (woordgrapje! snapje hem, snapje hem??) via jullie blogje (link te vinden op deze pagina) en natuurlijk via MSN (wel ff aanvragen dan hé en een webcam aanschaffen aub!) en Skype.
Dikke kus aan jullie van ons 5-jes! En we zullen jullie de komende tijd zo vaak 'lastigvallen' dat jullie blij zijn als het vliegtuig eindelijk vertrekt. ;-)

In het bos...........

daar zijn de dieren, (euh waar dan) In het bos zingt de nachtegaal (niet gehoord)
Maar leuk is het er wel hoor! Zeker als je manlief, 3 ukjes en een emmertje meeneemt. Manlief om de buggy door de rulle stukjes te ploegen, godzijdank dat we een All Terrain-buggy hebben, en een emmertje om de gevonden 'nootjes' en blaadjes in te stoppen.
Luuk en Nina hebben er zich maandagochtend een uurtje uitstekend vermaakt met rennen, zoeken en takjes in een plas water te gooien.

We waren in het rommelgebergte, langs de fitnessroute aan het wandelen. Luuk vroeg bij ieder object: "Wat is dat?" En als wij antwoorden: "Dat is voor mensen om sportoefeningen op te doen." Dan rende hij er na toe en riep: "Jaha, dat kan ik ook!"
En ja hoor hij keek naar het bordje wat erbij stond en probeerde na te doen wat het 'meisje' op het bord ook deed.
Want Luuk is stoer en ook al heel groot, (bijna net zo groot als pappa, die bijna de lampen binnenshuis raakt volgens Luuk) dus moet hij dat ook kunnen, en natuurlijk boos worden als het niet lukt * zucht*
Goh van wie zou hij dat eigenwijze toch hebben?? Het komt me namelijk helemaal niet bekend voor.
Nina was na een half uurtje moe geworden, na talloze keren struikelen over boomtakken kon ik me dat ook wel voorstellen. Dus die heeft daarna lekker naast Tygo in de buggy gezeten met haar emmertje vol blaadjes en takjes, die ze mooi 1 voor 1 aan me liet zien, en dan net zo lang totdat mamma zei: "Oh wat een mooi blaadje/takje/nootje!" (doorhalen wat niet van toepassing is a.u.b)
Tja en Tygo was al eventjes wakker, maar slapen in het bos? Neejoh, hij heeft met grote ogen liggen kijken naar alles om hem heen met zijn duimpje heerlijk in zijn mondje.

Toen we de route uit hadden gelopen, zijn we lekker naar huis gegaan om een portie overheerlijke wentelteefjes te bakken en op te smikkelen met z'n 4-tjes! En voor Tygo was er een slokje overheerlijke mmmammamelk.
Al met al was het een heel geslaagd mini-tripje

Update werk

Zo alweer 2 weken geleden dat ik een berichtje heb geplaatst op dit blogje. De tijd vliegt als je druk bent hé. Hoe cliché ook, het is wel waar.
De 1ste 2 weekjes van m'n nieuwe job zitten er alweer op, dus hier een update: Ik vind het leuk! Lekker een beetje je eigen gang gaan................JIPPIE!
Betaald sporten, ipv van ruim 40 euro kwijt te zijn aan de sportschool krijg ik nu geld toe!)Ondertussen lekker naar je favoriete muziek luisteren op mijn mp3-speler en ook nog eens een lekker zomers kleurtje behouden op mijn snoet.

Oké ik zal best eens een keer lopen te mopperen (lees schelden) als het regent dat het giet, of als het hard waait of ijzelt maar tot nu toe ben ik erg tevreden met postbezorger zijn!
Enig minpuntje is de enorme spierpijn die ik nog steeds heb en de pijnlijke hand door het post vasthouden.
Maar een lekker lang weekend doet wonderen voor allebei deze 'kwaaltjes' en het is natuurlijk ook een kwestie van wennen voor mijn lijfje die nogal luiig is geworden door de weinige beweging die ik had de laatste jaren. (en 3 keer vlak op elkaar zwanger geweest zijn is ook niet het beste voor m'n lijfje)

Morgenmiddag mag ik weer aan de bak, eerst 2 dagen opleiding voor een nieuwe wijk, en daarna weer zelfstandig lopen.
Dus even tussendoor bij mijn schoonmams een bakkie thee doen, plassen........ en mijn jongste zoon voeden als hij wakker en hongerig is, zit er voorlopig even niet in.

1ste werkdag

Pfoe hé..................... het is dat je voor een berichtje typen niet zo heel veel onderdelen van je lijf nodig hebt maar anders.................
Nou de 1ste werkdag zit er dus op en ik ben helemaal munt! Wat een afstanden leg je af per fiest en te voet zeg. En ondertussen moet je ook je koppie erbij houden, zodat je wel de juiste post bij de juiste adressen bezorgd (dat wordt namelijk wel gewaardeerd door de geadresseerden) En nou had ik ook nog de grootste wijk van oost. Dus ik ben er wel even zoet mee. Normaliter staat er 3 uur en 5 minuten voor. Nou die heb ik zeker nodig en nog wel een uurtje extra, voordat ik alles onder de knie heb. Vandaag mocht ik meelopen met een collega postbezorger, die me alles uitlegde, het fijne was dat ik ook meteen mee mocht lopen en dus zelf ook post bezorgen en ze legde me de wijk qua handige volgorde ed mee.
Nu was vandaag ook de folderdag, dus dat is natuurlijk ook wat extra werk aangezien je dan echt alle huizen mee moet pakken, tenminste als ze niet zon flitsende mooie nee/nee of nee/ja sticker hebben (en dan niet die van BNN's Nu we er toch zijn!)

Tja alle begin is moeilijk, maar ik denk dat jullie me de rest van de week toch zullen moeten missen qua blogje, want dan lig ik of voor pampes op de bank, in bed, of te weken in bad!

Bakfiets

Het is al even geleden, maar zaterdag hadden we een klein tripje naar Rekken. Waarom? Nou om bij de fietsenmaker aldaar, ergens ver in de binnenlanden (maar ach is alles in Rekken dat niet) een fiets te gaan kijken om eventueel aan te schaffen voor mijn werk.

Midden in koffietijd stuiteren wij die beste man naar binnen, waar dus de hele familie gezellig buiten onder een parasolletje aan een bakkie met koekje zat. Afijn, meneer de fietsenmaker, waarvan ik de naam even kwijt ben, hielp ons heel vriendelijk en een rondje fietsen later op een tweedehands Sparta (kostlelijk maar als ie maar goed fietst hé) is de deal beklonken. Hun nemen mijn ouwe Gazelle over en met 80 euries bijleggen, mag is de Sparta weer achter op onze rode autootje binden. Maar er zit een rokzadel op die even wordt vervangen voor een 'gewone'.
En wat doe je als je staat te wachten?

Nou dacht Frank: er staat een hele mooie rode bakfiets van bakfiets.nl en daar wil ik best even een proefritje op maken, mag dit? Tuurlijk mag dat!

4 minuutjes later zit Luuk mooi in de bak vast in de gordels en fietst Frank prinsheerlijk het pad af en de weg op. Een paar minuutjes later is ie vol enthousiasme weer terug, want hij fietst heerlijk!!!
Tja dan kan ik natuurlijk niet achter blijven, en eerlijk is eerlijk zo'n bakfiets leek mij ook helemaal geweldig. Dus vol goede moed stap ik op en met een klein duwtje, want zo'n bak voor je stuur is best zwaar, fiets ik over het pad richting weg. Langs het pad ligt een stuk gras waarop meerdere auto's stonden geparkeerd waaronder de onze en een mooi groen Twingo.
Langs dat stuk gras loopt de weg ook ietsje schuin af, en nou voelen jullie hem misschien al aankomen. Terwijl ik erlangs fiets (of dat dus probeer te doen) houd ik de bakfiets niet meer weg op de weg en rijd recht op de Twingo af!
AAAAARGHHHHH!!!!!!!
Net op tijd trek ik vol aan de handrem en net 2 cm van de zijportier van de Twingo sta ik stil.
Pfoehee! Ik stap direct af met trillende knietjes en handen. Ik roep direct Frank die echt niet snapt wat er loos is en aankomt lopen. Ik leg uit wat er gebeurde en hij lacht me nog net niet uit (nouja eigenlijk wel, maar hij is zo slim om dit niet recht in mijn gezicht te doen)
Maar oke ik ben niet voor een gat te vangen en wil het nog eens proberen. Foutje bedankt, want nog geen 2 meter verder gebeurt hetzelfde (gelukkig zonder auto's in de buurt) en sta ik weer in het gras. Oke-oke doordat ik Frank zo makkelijk zag wegfietsen ging er eerlijk gezegd vanuit dat het niet heel moeilijk kon zijn. Maar ik vergat toch even dat het zwaarste deel voor aan je fiets zit ipv van achter zoals met een fietskar en dat je zwaartepunt dus voor ligt, en je een veel grotere draaicirkel hebt.
Ik had ook beter moeten weten. Ken je die leuke winkelwagentje in de vorm van een autootje zoals ze die bij sommige supermarkten als ook de Ikea hebben? Nou die dingen probeer ik dus ook al angstvallig te vermijden (helaas dat we bij de Ikea altijd wel het haasje zijn) want echt waar, zie je me daar mee lopen, kom dan niet in de buurt als je knieën en enkels je lief zijn, want sturen kan ik daar dus ook echt niet mee!

Kortom, gelukkig past er geen bakfiets door onze steeg/poort. Want als het leven van mijn kindjes me lief is, moeten ze nooit bij mamma in een bakfiets!

Neopets

Jullie zullen wel denken. Hebben ze bij de familie Sonderen niks meer meegemaakt de afgelopen tijd? Jawel hoor, maak je maar geen zorgen hier is alles oké. Maar er is iets anders aan de hand en wel het volgende:

Ik heb gewoon weinig tijd over. En dan niet omdat de kids druk zijn of ik nog steeds aan het schilderen ben (nouja dat eigenlijk ook wel), maar ik heb een nieuwe verslaving namelijk Neopets!
Voor de mensen die er onbekend mee zijn, dit is dus een soort van virtueel huisdiertje, waar je van alles mee kan doen en voor kan kopen. En om dingen te kopen heb je geld nodig, en hoe krijg je dat geld? Nou door spelletjes te doen. Leuke/verslavende spelletjes.
Dus als het grut eindelijk op bed ligt, zit ik achter/voor (doorhalen wat van toepassing is) de computer.


Dus ben je me tijdelijk even kwijt, zoek me maar niet, ik ben namelijk druk met de verzorging van ons 6de gezinslid, mijn virtuele pet: Lunigo!

Binnenpret

De tip voor als je even weer terug wilt naar je kindertijd, is een dagje of dagdeel Binnenpret.

Voor diegene die niet weten wat Binnenpret is, nou dat is een

indoorspeelparadijs in Lievelde.

Het is echt een waar walhalla voor kinderen, ook voor de kleintjes. Er is zat te zien en te beleven, en als kers op de taart, krijg je patatjes en een ijsje en heel veel ranja! (als pappa en mamma tenminste het basispakket nemen)

Ook voor pappa's en mamma's is het er goed toeven want je kan overal in op en onder samen met je kids.

Lachen geblazen vooral als mamma bijna klem zit tussen een of andere constructie..... gelukkig wel gemaakt van een zacht materiaal, dus met een beetje doorduwen past (zelfs) mamma er ook tussendoor.

Sluipdoor kruipdoor en vaak verdwalen, vast staan en weer terug moeten klimmen en klauteren omdat het toch niet de weg was richting glijbaan.

Leuk, dat was het zeker en bijkomstig voordeel, ik hoef de komende tijd niet meer naar de sportschool!

Schilderen

Iemand connecties met de weergoden? Ja?? Nou dan bestel ik: droog weer, af en toe zon en een graad of 19. Want zo gaat het natuurlijk niet opschieten hé.

De 1ste week vakantie zit er alweer op, en zijn we al opgeschoten met schilderen? Nee dus.......
Het weer wil nu niet bepaald meewerken, telkens als wij tijd hebben, regent het, en zijn we druk is het droog. Nouja wij......... het is nu dus zo dat Frank schildert en ik de kids entertain. niet omdat ik niet wil schilderen hoor, maar ik heb gewoon hoogtevrees en weiger dus gewoon om zo hoog op een ladder te gaan staan.
Hallo!, weet jullie hoeveel meter dat is? Ja doei, ik heb echt geen vrijwillige doodwens hoor, dan maar lelijke kozijnen. Dus gelukkig heb ik zon ontzettende stoere (grapje!) vent die dat wel durft.
Maar als Frank (eindelijk) klaar is met de bovenboel, dan moet ik eraan geloven en mag ik beneden de kozijnen en deuren van een likje verf gaan voorzien.
Jippie, ik heb geen hekel aan schilderen, maar je (nou in ieder geval ik) wordt er zo vies van! Op de een of andere manier zit er meer verf op mij aan het end van de rit, dan op de kozijnen.

Dus als er iemand nog gigantisch veel talent voor het schilderen van de buitenboel heeft, en de komende weken geheel belangeloos wil komen schilderen hier, dan ben je van harte welkom!! (voor eten word gezorgd) Bel of mail!

Koosje Werkeloosje

Nouja of eigenlijk niet meer dus!

Want................. jaha, ik heb een baan! Ik word namelijk postbezorger bij TNTPost.

Gister had ik een sollicitatiegesprek om 10 uur 's ochtends en nog geen 15 minuten later was ik al aangenomen! Ik ga per 1 oktober post bezorgen in Winterswijk Oost, welke wijk is nog een verrassing. Dus ga ik een paar uurtjes per dag rondfietsen en in andermans post neuzen! (ik moet nog oppassen dat ik van al dat gefiets niet slank word!)

Dus als je binnenkort in deze regio iemand met zo'n (ahum) supermooi pakkie ziet fietsen, ben ik het misschien wel.

Boodschappen doen.

Gisteren dacht ik eventjes boodschappen te gaan doen met Luuk, Nina en Tygo. Nu ben ik al 3 jaar moeder, dus ik zou ondertussen beter moeten weten. Even is een Utopie als je je kind(eren) meeneemt naar de supermarkt. Wat je in je 1tje binnen een half uurtje zou kunnen, wordt met 3 kids al gauw anderhalf uur! (een half uur extra voor ieder kind??)

Het begint al met het startklaar maken van de kroost:
Eerst plassen. "Nee mamma ik hoef niet." "Jawel Luuk je moet even gaan, want in de winkel hebben ze geen wc." (tuurlijk wel, maar ik heb er geen behoefte aan om in iedere supermarkt de toilet van binnen te zien, en als hij maar een beetje op mij lijkt dan loopt het daar wel op uit.)

Dan sokken en schoenen aan. "Mamma het lukt niet!" "Probeer het maar even Luuk dan kan mamma Nina de schoenen aandoen" (die dus ondertussen Nina mee? Nina mee? Ook soenen aan? achter me aan loopt te dribbelen, want stel je voor dat mamma je vergeet hé.)

Dan jassen zoeken. (natuurlijk nergens te vinden want die liggen ergens in de berg jassen/tassen/vesten, in de overvolle gang.) en aantrekken. Nina we gaan nu! Dus nu hierkomen en jas aan anders mag je niet mee. Mamma telt tot 3....... 1, 2, 3 en aan het eind kun je haar alsnog ergens uit de kamer plukken om haar onder dwang haar jas aan te doen. (wie was er ook alweer bang om vergeten te worden??)

Boodschappentas en handtas meegraaien en owja vooral Tygo niet vergeten die ook nog in de maxi-cosi gezet moet worden (en die natuurlijk ook ergens vestopt is in de gang)

Op weg naar de auto. "Nee Luuk en Nina deze kant op! Naar de auto toe, Nee we gaan niet met de fiets. " "Mamma kan geen handje geven want mamma heeft de handen al vol." "Op de stoep wachten, ja kom maar in de auto, we gaan!" (héhé iedereen zit vastgesnoerd we kunnen gaan, niks vergeten? kids bij me/ Portemonnee en tas? Mooi!)

Eenmaal bij de winkel gaat alles wat soepeler. Nina in de kar, Tygo in de ringsling en Luuk loslopend. Oké er belandt wel eens wat in de kar wat er niet in hoort, maar dat zet ik wel weer terug. "Nee Nina, geen potjes uit de schappen pakken! Ik zet je wel in het midden van het gangpad, ow we staan in de weg? Sorry ik zal haar even aan de kant zetten. Nina leg de koek maar weer terug (mmmm hoezo eenmaal in de winkel loopt alles soepeler??)

Alles in de kar? Betalen maar. Lekker in de rij wachten met ongeduldige kinderen, want jaha van het kassameisje krijgen ze een snoepje! En welk kind staat dan niet braaf te wachten? Eindelijk ben ik aan de beurt. Betalen en dan de beloning voor de kids. "
"Tot ziens!" roept het meisje enthousiast en gaat de volgende klant helpen. O, o! geen snoepje! Brullen!!!! Nee Luuk, soms krijg je geen snoepje, Nee mamma gaat er niet om vragen! (of zou ik dat dan toch moeten doen? want dit is natuurlijk wel hun schuld, de ene keer wel, de andere keer wel, en wie zit er met de gebakken peren? Juist de ouders. Grrrrr!)
"Mamma heeft rozijntjes gekocht die krijg je als we thuis zijn. Nee echt waar schat, maar dan moet je wel nu je traantjes drogen. Grote jongen hoor!

Eindelijk thuis! RUST!!! O nee, ik ben alleen wie moet er ook alweer eten koken? Ik dus................. Lang leve kant en klaar poffertjes.
Euh, waarom hadden we ook alweer boodschappen gedaan??

Volksfeest

Vrijdag en Zaterdag was het dan zover, het jaarlijks volksfeest van Winterswijk.

Nu weet iedere ouder, dat dit geen rustige dagen zijn als je in het dierbare 'bezit' bent van een paar kinderen.

Die zijn natuurlijk helemaal door het dolle heen en je hebt dagen, zo niet weken, nodig om ze weer enigzins op rit te krijgen, naar zoveel verwennerij door de opa's en oma's (waar zijn ze anders voor hé) en vergeet vooral de hyperactiviteit van al het snoep en kleurstof die ontstaat niet! Lang leve de onderhandelings (lees: omkoop) methode. Tja het beloven van een ijsje als ze braaf uit de draaimolen komen zonder te gillen doet wonderen.

Oke, misschien niet zo pedagogisch verantwoord, maar wel zo rustig!

Ook voor Frank was het feest, op zaterdagavond ging hij om 20.30 gezellig het dorp in samen met Christiaan en Esther, en kwam om ongeveer 01,15 behoorlijk aangeschoten weer thuis. Niks aan de hand normaliter, even een nachtje slapen en dan is alles weer oke. Jaha dat zou ook zo gewerkt hebben, mits niet dat Frank wel 4 verschillende soorten bier door elkaar had gedronken en dus wakker met een fikse hoofdpijn!

Gelukkig dat paracetamol is uitgevonden, en na samen met de kids op stok te zijn geweest 's middags was iedereen weer helemaal topfit! Nouja aanspreekbaar dan............

Al met al was het weer een geslaagd volksfeest (godzijdank was het maar twee dagen) en kunnen we ons nu weer opladen voor volgend jaar!

Hallootjes!

In navolging van een groot deel van 'interactief' Nederland, hebben wij nu dus ons eigen Blogje!

HiepHiepHoera!

Het is net een soort van 'geboorte en daar hebben we met 3 kids ondertussen wel ervaring mee lijkt me zo.

Maar voor diegene die hier 'toevallig' terechtkomen zal ik even verklaren wie we NIET zijn:
-We zijn dus niet beroemd, dus geen Bauertjes, Frogertjes, of Tokkies.
-We zijn niet van koninklijke of adelijk bloed.
-We zijn niet rijk
-We hebben geen spannende beroepen
Kortom eigenlijk we zijn maar heel gewoon en zelfs wel een beetje saai misschien. In ieder geval wel 'lekker' burgerlijk.

Nou genoeg leuk gedaan, hier komt dus even korte uitleg wie we dus WEL zijn:

Wij zijn de familie Sonderen en we zijn met zijn 5-jes.
Namelijk Frank 31 jaar, Marloes 29 jaar , Luuk 3 jaar, Nina 2 jaar en Tygo 0 jaar.

Frank is de hoofdkostwinner en werkt in Zutphen als Woonondersteuner.
Marloes (ik zei de gek) is 'between jobs' en nu dus thuisblijfmoeder.

Nou veel plezier met het lezen van onze wel en wee op dit Blogje!
(alleen voor de mensen die nog geïnteresseerd zijn natuurlijk.....)