16 juli 2009

Oorbellen en een bril.



Gister was een gezellige dag met Nina. Ze kreeg haar oorbellen, waar ze al maanden om zeurde. We probeerden haar goed voor te bereiden en uit te leggen hoe het zou gaan. Maarja ze is wel een klein meiske, dus of het over kwam?
In de winkel mocht Nina haar eigen oorbellen uitzoeken, helaas waren de roze bloemen op, maar ze kon kiezen tussen witte bloemen en roze knopjes (en nog veel meer maar dat hebben we maar niet allemaal laten zien) Nina koos voor de bloemen. De mevr zette twee mooie (hopelijk rechte?) stippen op haar oor en ging toen aan de slag. Nina zat mooi stil en mevr 'schoot' het eerste gaatje erin. Nina schrok enorm, begon te gillen en daarna heel hard te huilen. Zo zielig, maarja toen moest de tweede nog........En dan is Nina knap koppig (van wie zou ze dat toch hebben?) en heeft het gewoon 10 minuten geduurd met de nodige houdgrepen en gevechten om toch die tweede erin te krijgen. Voordeel is dat Nina al zoveel adrenaline in haar bloed had, dat ze het niet eens voelde!
Eerst even flink knuffelen met mama en toen naar Talamini want zoveel dapperheid moet beloond worden met een lekker knalroze ijsje!

Vandaag met Tygo naar de opticien. Aangezien de Ortoptist een oogafwijking van +5 aan allebei de ogen heeft geconstateerd en we dus en mooie bril konden gaan uitzoeken. Hij heeft een smal koppie en dan is de keus wel behoorlijk beperkt. Maar toch hebben we een mooie bril uitgezocht voor Tygo, nu alleen nog leren dat hij hem ophoudt. Bij de winkel was het na 5 minuten wel weer bekeken en ook gaat hij regelmatig aan de haal met de bril van Nina. Maar hopelijk heeft hij snel door dat hij beter kan zien ermee en daaron zijn bril wel heel laat. Nog een weekje wachten en dan is de bril klaar als het goed is.

6 juli 2009

juli


Alweer juli en er is weer veel gebeurt.
4 verjaardagen achter de rug. Die allen weer heel gezellig waren. Inclusief een allereerst verjaardagspartijtje van Luuk.
Omdat hij 5 werd mocht hij wat vriendjes van school uitnodigen, na veel wikken en wegen wist Luuk dan welke 4 het moesten worden.
Vorige week woensdagochtend was de grote dag, Luuk was al vroeg wakker en lekker druk! Vanwege het mooie weer had Frank de dag ervoor de ouders van deze 4 maar opgebeld en gevraagd om een zwembroek mee te nemen, want we hadden besloten er maar een zwembadfeest van te maken. Dat was een groot succes, de jongens hadden veel lol om in het zwembad te springen, elkaar nat te spuiten en het badje te laten overlopen.
Wat te eten en drinken erbij, en voor we het wisten was het feest alweer voorbij! Nu kunnen we een jaar uitrusten voor het volgende partijtje (en dan 2 keer!)
Want Nina wordt alweer bijna 4 en mag na de grote vakantie net als haar broer naar de 'grote' school, ze heeft er al heel veel zin in, en vraagt iedere dag of ze al mag.

Ook mocht Luuk dit jaar voor het eerst op schoolreis, wat een pret heeft hij gehad, in een grote bus op naar Hengelo (ov) om te gaan spelen in een indoor-speeltuin. Hij vond het maar wat spannend om weg te gaan zonder pappa en mamma en ging met een gespannen snoetje de bus in, maar kwam met een grote grijns en dikke wallen onder zijn ogen weer thuis!

Nog 1 week en dan hebben we allemaal vakantie! Van uitrusten is geen sprake (maarja is dat ooit zo, als je kinderen hebt??) We hebben plannen zat! Van het verven van alle beneden-kozijnen buiten, en het schuurtje. Tot het afmaken van het speelhuisje, en het opruimen van de schuur!
Maar het is niet alleen werken, we gaan ook nog wat leuks doen.
Zo willen we nog naar Kernie's pretpark, en naar het strand op Luuk's verzoek (wat dus gewoon meddo-zee gaat worden) En niet te vergeten nog een klein feestje omdat we ons blikken huwelijk vieren!
Kortom de maand juli zit ook alweer vol met activiteiten en dus zal er van bloggen weer weinig terecht komen.

6 mei 2009

waterpokken deel 2


Of maal 2? In navolging van Nina hebben dus Luuk en Tygo nu ook de waterpokken. Nouja het ergste is al wel weer voorbij, de vlekken zijn al aan het indrogen.
En wat voor een vlekken!
Vorige week kwamen de eerste opzetten, een paar hier en daar, net zoals bij Nina. Maar tja boys will be boys, en die doen alles op hun eigen manier. Zo ook waterpokken dus, binnen een dag zaten ze helemaal onder! Slapen deden we in toerbeurten, en de twee heren ook. Wat voelden ze zich beroerd!
We smeerder ons helemaal gek met calendulan, maar het mocht niet baten.
Op vrijdag dachten we het hoogtepunt van vlekjes te hebben bereikt, maar nee hoor, er passen er zelfs dan nog wel wat bij en diegene die al zaten, konden groter! Maar met het nieuwe middeltje dat we ontdekten, en liefdevol 'pokkeschuim' noemen, werd de jeuk rap minder. En gelukkig voor ons de uren slaap meer.
De kermis was ook geariveerd ondertussen, maar met waterpokken kun je prima op de draaimolen volgens Luuk! En snoep eten is ook geen probleem. Groente daarentegen..........
Ondertussen heeft Luuk weer spatjes, Tygo is week heerlijk eigenwijs, dus met andere woorden ziek zijn ze niet meer!

Owja en Tygo heeft wel braaf gewacht, tot na zijn verjaardag. Die overigens een groot succes was. Hij riep heel lief bij ieder kado: Oehh!! En was met alle kado's ook even blij!

Morgen de volgende party: Frank wordt 33!!

17 april 2009

Vlekken-prinses


Onze Nina dus, en dan gaat het nu eens niet over de vlekken die kids kunnen maken op hun kleding. Nee het gaat over waterpokken. De welbekende kinderziekte met vlekjes en dan bedoel ik veeeeeeel vlekjes. Al lijkt het bij haar nog wel mee te vallen.
Woensdagmiddag zat ze tijdens de lunch te mieren en te draaien op haar stoel, want ze had jeuk. Wij helpen haar dus liefdevol krabben, omdat je onderop je rug niet goed erbij kan. Maar het ging niet over, en Frank keek even op haar rugje. Hij zag vlekjes, uitslag oid?? Tja dan moet ik zelf maar gaan kijken als ruime ervaringsdeskundige (ahum) en ik zeg meteen: Ja dag, uitslag? Nee joh ons meiske heeft de waterpokken! Dus die middag op naar de apotheek om iets tegen de jeuk te kopen. Calendulan emulsie was het spul, volgens de kenners.
Of het helpt? Nou wil Nina niet dat we aan haar plekjes zitten, en die 1 keer per dag dat we haar dwingen om te smeren is vooral voor de genezing, het ziet er op sommige plekken namelijk naar uit. Vooral een plekje onder haar oog, die ze heeft kapotgekrabt in haar slaap.
Maarja ze is niet het eerste kind dat de waterpokken heeft; wel in ons gezinnetje; en vast ook niet het laatste. Dus het zal vast wel weer overgaan, al is ze wel zieligjes, en heeft een heel kort lontje. En dat is een hele goede combi met mama's korte lontje, die al een hele tijd met dagelijkse hoofdpijn tobt, maar ook dat gaat wel weer over hé.
Nu afwachten of de jongens ook deze vlekjes wel een cool fasion-item vinden en Tygo heel 'hip' zijn verjaardag gaat vieren.

9 april 2009

Buzzer


En dan heb ik het niet over dat 'hippe' ding waarmee veel mensen begin jaren 90 mee liepen.
Nee maar over het buzzer zijn. Voor wie het niet kent even de uitleg.
Je schrijft je in bij buzzer.nl en dan kun je van hen een uitnodiging krijgen om een poll in te vullen. Aan de hand daarvan kijken ze wie welke interesse heeft, en dan kun je dus uitgenogd worden om een product te buzzen. Dit kan variëren van een tandenborstel, tot een tv-programma.
Onlangs heb ik dan mijn eerste product ontvangen wat ik mocht gaan buzzen. Namelijk een boek!
Als echte boekenwurm (al heb ik tegenwoordig te weinig tijd over) was ik hier natuurlijk erg blij mee. En welk boek? Is er hoop van Renate Dorrestein. Nu had ik echt nog nooit een boek van haar gelezen, en waarom? Tja geen idee nooit zo geprikkeld geweest denk ik.
Maar dit boek is zeker een reden om meer van haar te gaan lezen.
Owja en het doel van buzzen is natuurlijk vertellen aan je omgeving wat je van het product vindt. Dus laat ik jullie gauw vertellen dat ik het een er goed boek vind!

Stukje achterflap om jullie te prikkelen:
Igor heeft een overzichtelijk leven. Overdag monteert hij stacaravans op de sociale werkplaats.’s Middags komt hij thuis bij zijn oma Nettie, en eet hij taart die ze voor hem heeft gemaakt. Daar wordt hij rustig van. ’s Avonds kijken ze op de bank televisie totdat ze naar bed gaan.

Al heeft Igor niet het verstand van een Nobelprijswinnaar, toch vindt hij zelf dat hij het veel beter heeft getroffen dan de meeste andere mensen. Er bestaan wel honderd verschillende ziektes en hij heeft ze geen van alle. Sommige mensen zijn kaal, maar hij niet. En stel dat er een aardbeving komt en het licht uitvalt, nou, dan heeft hij altijd nog zijn zaklantaarn.

Alles verandert als hij het dakloze meisje Lisa ontmoet, en ze samen een baby vinden om wie niemand zich lijkt te bekommeren.
Oma Nettie neemt het meisje en de baby liefdevol onder haar vleugels, zonder te beseffen wat er aan de hand is. Hoe lang zal dit ongewone huishouden een gelukkig leven beschoren zijn?

Is er hoop gaat over de bedrieglijke sensatie dat de geschiedenis zich herhaalt, over de goede bedoelingen van imperfecte mensen, en over onalledaagse liefde.

4 maart 2009

Maart


En toen was het alweer maart......

Buiten begint het steeds vroeger en langer licht te worden, horen we steeds meer vogeltjes buiten en beginnen sommige bloemtjes voorzichtig op te komen.

LENTE!!! Ik kan niet wachten op het echte blote voeten weer.


Wat is er ondertussen gebeurt, Tygo zijn amandelen zijn verwijderd en dat is erg goed gegaan.

De dag begin vroeg en voor Tygo wat raar, want uit bed mocht hij niks eten, moest meteen zijn schoenen en jas aan en met mamma mee. Nouja dacht hij, best gezellig zo. Op de bestemming aangekomen waren er veel kindjes en bleek mamma ook nog de Nijntje koffer te hebben meegenomen. Op de kno-dagbehandelingsafdeling gekomen, moest hij in een bed en zijn pyjama aan, maar hij was toch net wakker? En dat rare roze hesje, moest dat echt aan? Groot drama met veel tranen, todat de verpleegkundige kwam, die maakte grapjes en was heel lief. Nouja totdat ze een bandje om zijn pols deed. Nieuw drama! en nog groter!! Wat Tygo trok, en beet, het bandje hield dapper stand (is vast uitgebreid getest op een onwillig kinder testteam met scherpe tandjes)

Maar ach ze hadden wel leuk speelgoed en de tour door de operatiezaal was ook wel interessant , vooral de ienieminie buisjes die ze lieten zien en Tygo natuurlijk even moest vasthouden (lees: kwijtmaken......)

Maar ook toen kwam er even een minder moment, want Tygo moest een zetpil en dat is natuurlijk niet zijn favo bezigheid. Maar daarna mochten we naar de speelruimte en daar was nog veel meer leuk spul, vooral de roze barbiekassa was een regelrecht succesnummer wat Tygo betrof. Alleen die rare (andere) moeder die vond dat de muntjes niet in een bakje mochten maar in de kassa, en dit als Tygo zich omdraaide ook meteen deed. Lekker bezigheidstherapie want Tygo haalde ze er direct weer uit en stopte ze in het bakje. Slimme jongen!

Het spelen was van korte duur want Tygo was 3de op de lijst. Snel naar binnen en mooi de ballon (slaapkapje) opblazen. Ik was al wel weer vergeten hoe naar het stukje is vlak voordat ze in slaap vallen, hij draaide helemaal met zijn ogen en stribbelde tegen (wat zijn 22 mnd oude jongetjes dan sterk!) En dan slapen ze en moet mamma weg....... SLIK!

Maar voordat ik bij de verpleegkundige mijn kopje thee kreeg, hoorde ik achter het gordijn al een klein huiltje dat me bekent voorkwam en ook al snel in volume toe nam.

Maar na even wat drinken , onder dwang natuurlijk, mocht hij al naar huis!

Gelukkig was daar pappa, waar hij in de armen dook en even later uitgeput in slaap viel......

En nu? Nu is alles weer oke, hij heeft wat momenten gehad dat hij na het slaapje helemaal overstuur wakker werd, zijn neus auw deed, en het soms wat nabloedde. Maar dat hij minder ongedurig en chagarijnig is?? Nee dus, lag het helaas niet aan het 'ziek' zijn.

Owja en voor de peuterpubertijd blijkt idd geen operatie te zijn, jammer genoeg.................


Met de rest van de familie gaat het goed, wel vaak op en af ziek, maar geen gekke dingen gelukkig.

Lang stuk, maar waarschijnlijk moeten jullie het er weer een maand mee doen ;-)


12 februari 2009

Amandelen


En dan gaat het niet over die dingen hierboven (mjammie!) maar over diegene in je neus.

Of beter gezegd, die in Tygo zijn neus. Nouja nu dan nog......

Tygo moest onlangs na de kno voor het feit dat hij continue verkouden is en dit jaar alweer 2 antibioticakuren heeft gehad. Conclusie: Eruit die dingen!!! Ik vond het nogal raar, neusamandelen voor en hardnekkig hoestje?? Maar volgens de expert (en die heeft ervoor geleerd, dus moeten we maar op haar kennis vertrouwen hé) kon dit wel daardoor komen.

Aanstaande vrijdag mochten we al wel komen maar aangezien ik eerst zou moeten werken, en we de maandag daarna op vakantie gaan hebben we dat maar even niet gedaan. Nu moet Tygo zich de 27ste met zijn mamma (want pappa kan niet zo goed tegen bloed) om 08.00 zich nuchter melden bij het ziekenhuis alhier. En om 11.00 uur mogen we ons vriendje weer meenemen, 2 neusamandelen armer en een ervaring (trauma?) rijker.

2 weken niet zwemmen en dan hebben we weer zo goed als nieuwe dreumes.

Zouden ze ook een operatie hebben voor het verwijderen van de peuterpubertijd? Ik meld me dan direct vast aan!!!


17 januari 2009

Ziek

Ook hier is het griepvirus niet stilletjes voorbij gegaan. Nee het heeft besloten om zichzelf uit te nodigen tot een verblijfje in huize Sonderen.
Resultaat: 2 zieke jongetjes, en een niet helemaal fitte meid en pappa!
Achjah met wat liefde en aandacht is het vast zo weer over. Alhoewel de echt zieken, zijn natuurlijk wel allemaal van het mannelijke geslacht en iedereen weet wel hoe het gaat als die eenmaal ziek zijn...................
Vanavond het jaarlijkse buurtfeest, ik ben benieuwd of ze daar nog met bosjes gaan vallen.

7 januari 2009

2009

Allereerst voor iedereen: Een heel bijzonder 2009 gewenst!

Kerst en oud en nieuw zijn al voorbij en het nieuwe jaar weer begonnen.
Wat zijn de goede voornemens voor dit nieuwe jaar? euhm..................
Ik heb besloten er dit jaar maar niet aan te doen, valt het resultaat ook niet tegen (hoezo faalangst....) Maar dat neemt niet weg dat er ook dit jaar weer zat te doen is.

Vooral het huis staat weer hoog op de prioriteitenlijst van: dingen die we nodig moeten doen.
Een kamer is alweer af, Nina slaapt nu op de voormalig babykamer (aan de achterkant).
Nou er is niks baby meer aan nu, Nina wilde graag roze op haat kamer en niet zomaar roze, neeeee. Tuurlijk niet! Het is dus een soort van felroze geworden. Als tegenhanger zijn er ook twee muren leemkleurig geworden (beige/grijs?) Resultaat is een stoere meidenkamer, das maar goed ook, want pappalief zag roze als kleur eigenlijk helemaal niet zitten, maar je hebt een meid of niet! Scheelt dat ik mocht (lees:moest) behangen en verven.
2 dagen pokkelen, eerst met glasweefsel'behang' in de weer. En voor iedereen die niet denkt te kunnen behangen: Geloof mij als ik het kan........ Dit spul is idiotproof! Owja en scherp....... (resultaat:1 flinke pleister tussen mijn duim en wijsvinger)
en daarna de verf, afwasbare van de Gamma, gelukkig dekte het in 1 keer en was op zondagavond alles weer fris en vrolijk. Nu de meubels in elkaar en opruimen (as usual) en dan is Nina haar kamer helemaal af!
Kunnen we verder met de rest *hele diepe zucht*

Tja en qua gezondheid is het nog geen topjaar. Tygo blijkt dus toch bronchitis te hebben, en puffen we er nu al 3 maand lustig op los met ventolin en als het over twee weken niet beter is gaan we over op preventieve medicatie. Bij Nina laat haar haar wel heel makkelijk los, wat soms resulteert in snel kale plekken op haar hoofdje (morgen naar de huisarts hiervoor) en Luuk heeft vaker wel dan geen last van verkoudheid. Maarja het hoort er allemaal bij hé.

Maar is alles kommer en kwel? Wel nee!!
Er ligt sneeuw en ijs!! Onze kids zijn helemaal happy, Luuk heeft zelfs al voor het eerst op schaatsen gestaan (dubbel glijders natuurlijk) hier op de vijver bij de rotonde! Zo ontzettend leuk, met de slee naar school (en wel een van ruim 30 jaar oud) en sneeuwpoppen maken en sneeuwballen gooien! Geweldig!
Helaas nog geen foto's hoervaan, want die vergeten we telken mee te nemen slim hé. Maar snel doen voor de dooi invalt. Kunnen de kiwi's ook nog meegenieten!